Erzurum’u Süper lige çıkartan takım da oldu ama Necati Güllülü zamanında bir takım vardı ya, ne yalan söyleyeyim, benim takımım o takımdı! Önce bir içimde kalmasın bunu diyeyim, rahatlayayım da, ondan sonra ne diyeceksem de derim zaten.
Bu köşe yazma işlerine başladığımdan beri bir çok okuyucu ile birlikte Facebook’la da tanıştım. Beraber çalıştığım arkadaşlar bilir aslında benim ne denli teknoloji özürlü olduğumu! (Mail atmayı iki ay önce bana Ela Karasu öğretmişti) İyi ki de tanışmışım. Dinç kalıyorsun bir defa! Her daim ayaktasın! Ne kadar çok arkadaşın da varsa bu Face’de, o kadar yaşıyorsun!. Herşeyden önce görmek, duymak istediğin kişiler ile birliktesiniz. Sanki de Acun’un o meşhur proğramı gibi bir adadayız ve biz bizimle yetinmesini biliyoruz. Ne güzel bir şey. Yanlışlarımızı, doğrularımızı yüzümüze söylüyoruz..
Mesela 30 sene önce gördüğüm bir arkadaşla karşılaştım bundan bir hafta önce. Adı Mehmet Serin. Sakal bırakmış, yaşlı görünüyor. O kadar da yaşlı değil aslında. Emsaliz şunun şurasında. Pasinler Nefi İlkokulundan sınıf arkadaşım. Babası belediyede zabıtaydı. Eski Hasankaleliler bilir. İsmail Hakkı amca. Ama zabıta olmasından çok, dişçiliği ile meşhurdu. Rahmetli babacığım ne zaman dişimiz ağırsa İsmail Hakkı amcaya götürdü bizi. Büyük bir kelpeteni vardı. Biraz kan man olurdu ama çekerdi nihayetinde dişimizi, ızdıraptan kurtatırdık!
Her neyse. Mesela bu Face’yi sevmemde bir etken de ‘kapatılan’ Erzurumspor’un ‘paylaşılan’ eski fotoğrafları oluyor! İnanılmaz heyecanlanıyorum görünce! Hele de 80′li yılların Erzurumpor’u! Kalede Mahmut’un, geride Kamil’in, Ufuk’un, orta sahada Abdullah’ın, ileride Abduş’un Çetin’in olduğu takım. Yani benim takımım! Onca takım geldi geçti, hatta bir tanesi de bu şehri süper lige çıkarttı ama o Necati Güllülü’nün başkanlığını yaptığı Erzurumspor’u unutmadım, unutmayacağım da! O kadrodan kimi görsem burnumun direkleri sızlıyor doğrusu! ”Erzumspor Gönüllileri ve Yaşatma Oluşumu” adı altında tamamen iyi niyetlerle kurulan bu sayfa, beni nasıl mutlu ediyor, nasıl mutlu ediyor, bilemezsinizz. Recep Yıldırm ve Orhan Özsoy’dur sanıyorum bu işi fişekleyen! Seveyim mi onları, kızayım mı bilmiyorum. Her resim paylaştıklarında beni bir yaş daha ihtiyarlatıyorlar sanki..
Size bir sır vereyimm mi. Erzurumpor’u kapatanlara sırf bu takım yüzünden beddua da ediyorum. 50 tane Büyükşehir’in takımı da olsa bana o Mahmutlu, Sebahattinli, Leventli, Abdullahlı, Kamilli, Abduşlu, B.Fatih’li, Hayrettinli, Çetinli takımın zevkini yaşatamaz. Düşünün o çetin bir 7-1 biten Niğde maçında 6 gol atmış, rekor kırmıştı! Ben bunu bilir bunu söylerim. Kaldı ki süper lige de bu şehri çıkartan bir takım oldu. Allah hepsinden razı olsun. Ama bilinsin ki o 80′li yılların takımı yok mu, o başkaydı başka!
Belki meraklılar vardır, ne diye o eski takımı methettiğimi düşünen. Söyleyeyim. Bir defa o takımda arkadaşlık ruhu üst seviyedeydi. Hepsi profesyoneldi ama ruh olarak amatördüler. Tekmeye kafa sokarlardı. Her türlü gol atarlardı. Gol atmayan da olmazdı. Daha maça çıkmadan soyunma odasında 1 puanı ceplerine koyarlardı. Kaptan Sebahattin’in soyunma odasından çıkarken takım arkadaşlarını bir motive edişi vardı ki, ‘tıfıl’ muhabir olarak benim bile yanlarında sahaya çıkıp, bir iki tane de gol sallayasım gelirdi!
Ahh o kulübün başını batıranlar! Vebal altında olduğunuzu bilmez misiniz? O ruhla birlikte bir büyük çınarı da dibinden keserken, nasıl kıydınız? Siz var ya siz! Çok ama çok büyük ayıp ettiniz.
Son söz: İstersen kış sporları için Erzurum’a elli tane spor tesisi yapılsın. Benim için hiç önemi yok. Çünkü ben, 50 tane kış sporu için tesisi yapacağına süper ligde bir futbol takımın olsun yetercilerdenim!
FACEBOOK YORUMLAR