Empati uzlaşmayı, bencillik ise hırlaşmayı taşır heybesinde derler. Erzurum’da bir süreden beridir gündemde olan şu hobi bahçeleri meselesine ben hep oldum olası tek değil, bir çok pencereden bakmışımdır. Ben öyle düşünüyorum, haklıyım, ama karşı taraf da düşüncesinde haklı olabilir mi acaba diye düşünür, alır-veririm! Elbette ki hobi bahçelerinin yapıldığı yerlerin tarım arazisi olması bir sorun. Ama gelin görün ki Erzurum’da o kadar tarım arazisi var ki kullanılmayan. Hobi bahçeleri yüzünden mi alan kalmamış olacak. Biliyorum ki Erzurum’da özellikle de şehir merkezinde yaşayan herkesin aklından bir hobi bahçesine sahip olmak geçiyordur, geçmiştir. Dürüst olalım lütfen. Kimse yalandan popülist davranmaya kalkmasın, demogoji yapmasın. Hele de yazın ucunu gördüklerinde kendilerini dağa, bayıra atan, pikniğe koşan Erzurumlular içinde sanmam ki hobi bahçem olmasa da olur desin. Kendi evimden biliyorum. İnanıyorum ki çoğu evde de hobi bahçesi ile ilgili bayağı bir sohbet geçmiştir. Evet, elbette amaç dışı kullanılmasın ama bu şehirde hobi bahçeleri olsun, hatta kamu kurumları da bu konuda o bahçeleri yapanlara gerekli destekte bulunsun. Büyükşehir Belediyesi de bir ara havaalanı yolu üzerinde öyle bir girişimde bulunmuştu, hatta projeleri de hazırlanmıştı. Sanıyorum kaldı öyle. 600’e yakın hobi amaçlı bahçe projesinin taslağını da gördüğümde ben de beğenmiştim. Son söz, hobi bahçesi işi içinde biraz empati yapalım, ne söyleyeceksek de akılcı ve büyük bir sakinlikle söyleyelim.
FACEBOOK YORUMLAR