Ablamın rahatsızlığı ortaya çıkınca sağlık sisteminde sıkıntıların olduğunu da anlamış olduk.
Ablamın kendisi memur emeklisi.
Şu an Araştırma Hastanesi’nde tedavi altında bulunuyor.
Kadıncağız heves etti.
Beni İstanbul’a götürün, orada ameliyat ettirin dedi.
İstanbul’da bulunan Amerikan Hastanesi ile irtibat kuruldu ve ilgili doktordan randevu alındı.
Ablam oğluyla birlikte yola çıktılar.
Randevu günü ve saati geldi,
Doktorla hasta buluştu.
Tetkikler ve muayene faslı tamamlandı.
Doktor, buranın bir özel hastane olduğunu, SGK ile de anlaşmasının olmadığını, dolayısıyla ameliyatın ve ameliyat sonrasının büyük paralara mal olacağını ifade etmiş.
Anlayacağınız bırakın dar gelirli bir kişinin, Devlet tarafından sağlık sigortası bulunan orta halli bir kişinin bile ameliyat olamayacağı miktarlar söz konusu olmuş.
Evini satsan,
Üstüne birde arabanı versen yine karşılanması mümkün olmayan miktarlar bunlar.
*
Şöyle bir düşündüm.
Türkiye Cumhuriyeti vatandaşısın.
Devlete en az 25-30 yıl çalışmışsın.
Devlet seni sosyal güvence altına almış,
Ama özel hastaneler,
SGK ile anlaşması yok diye devletin güvencesini görmüyorlar bile.
Bu nasıl bir güvence peki?
Türk Devleti’nin vatandaşı için,
Emekli memuru için ona öngördüğü bu sağlık güvencesini hangi mantık ve akla göre hastane kabul etmiyor?
Hani vatandaşın hastane ve doktor seçme şansı ve hakkı vardı?
Nerede o şans?
Nere o hak?
O şans sadece devletin hastanelerinde mi geçerli olacak?
Bu nasıl bir vatandaşlık anlayışıdır?
Yurt dışına bile çıksanız devletin sağlık güvencesini bir başka ülke kabul ediyor,
Vizesini ona göre veriyor da,
İstanbul’un göbeğinde bir özel hastanenin anlaşmamız yok diye devletin güvencesini kabul etmiyor?
*
Sonuç şu mu yoksa;
Parası olan ameliyat olur, tedavi görür.
Parası olmayanın canı cehenneme mi?
Nerede kaldı hasta psikolojisi?
Nerede kaldı bu ülkede anayasaya göre herkesin eşitliği?
*
Belki sen özel hastanesin,
Devletin hastanesinden farklılıkların olabilir.
Yatağın, odan, hizmetin bir 5 yıldızlı otelin hizmetleri gibi olabilir,
Ama kişiye evini, arabasını sattıracak kadar da yüksek olmamalı miktarlar.
Sonra devletin güvencesi altında o vatandaş.
Devletin öngördüğü ücret bile seni tatmin etmiyor öyle mi?
Peki böyle bir uygulamaya nasıl müsaade ediliyor?
İnanın anlamak çok zor…
*
Sağlık Bakanlığı bas bas bağırıyor,
‘Artık devlet, özel ayrımı yok. İsteyen istediği yerde ameliyat olabilir, tedavisini yaptırabilir’
Hani nerde?
Neden Bakanlığın açıklaması ile uygulama birbirini tutmuyor?
Devlet neden dikkate alınmıyor?
Neden hasta istediği doktora ve hastaneye gidemiyor?
Peki gidemiyorsa devletin güvencesi,
Sağlık sigortası buralarda sökmüyor mu yoksa?
Ne demek arkadaş bizim SGK ile anlaşmamız yok?
Sen bu ülkenin sınırları içerisinde bulunmuyor musun?
Vatandaşın verdiği vergilerle devlet sana bir sürü imkan sunuyor,
Çalıştırdığın doktorlar vatandaşın verdiği vergilerle yapılan okullarda okudular..
Şimdi sen kalkıyorsun vatandaşa ‘Paran varsa gel, yoksa git öl’ diyorsun.
Öyle mi?
Devletin elektriğini, suyunu, yolunu, arsasını, bütün hizmetlerini kullanmıyor musun?
O zaman devletin güvencesini ‘Anlaşmamız yok’ diyerek bir kenara nasıl atabiliyorsun?
*
Bir devletin öncelikli görevleri arasında Vatandaşların temel hak ve özgürlüklerini sağlamak yok mu?
Böyle bir uygulama bana yokmuş gibi geliyor.
SGK ile anlaşması olmayan bir hastanede paran yoksa içeri bile giremezsin.
Böyle bir temel hak ve özgürlüğün yok arkadaş.
Peki ne var?
Yoksulun,
Dar gelirlinin,
Devlet güvencen dahi olsa sana birinci sınıf bir ilgi ve alakanın asla olmadığı var…
FACEBOOK YORUMLAR