Çok yaptığım iş değildi. Evdekiler de artık neyime güveniyorlarsa, bir kaç aydan beridir evin su, elektrik ve doğalgaz faturalarını ben yatırıyorum. İhmalkarlıkta zirve yapan biri olarak doğal olarak bazı faturaları unutuyor, yatırmadığım, gecikme cezasını da peşinen kabullenerekten bir sonraki aya sarktığım oluyor.
İşte bu ötelediğim faturalardan biriydi elektrik faturası!
Evin 44 TL'lik elektrik borcunu aynı tarihte yatırmadığım için, geçen ay ansızın bir öğlen vakti evin elektrikleri kesildi. Haberi aldığımda tabiri caizse cinlerim tepeme çıktı! Ben gibi çocuklar da ilk defa evin elektriklerinin kesik olduğuna şahit oluyoruz. Dediğim gibi, zaten fiyat komik! En azından ödememe veya geç ödeme gibi sorunlu bir abone değilsin. Belirtilen ödeme tarihi üzerinden 15 gün dahi geçmeden evimin elektiriğini kesen ARAS, o değil, beni eşimle papaz etti, en çok da ona yandım!
Ne yalan söyleyeyim, daha fatura tarihinin üzerinden bir ay bile geçmeden 'kıt' diye hemen elektriklerin kesilmesini hazmedemedim. Mumcu'daki tahsilat bürosuna giderken, hem o mevcut 42 TL'cik borcumu ödeyeyim, hem de oradaki görevlilere sitem edeyim istedim. Elbette ki oradakiler değildi hedefim. En azından daha üst yetkililere iletilmesi amaçlı sitemdi maksadım. Gittiğimde gördüm ki, o konuda yanlız değilim. Çoğu kişi de ben gibi aynı dertten muzdarip, çatacak adam arıyorlardı. Bu durum beni biraz rahatlattı nedense. İster istemez kendi aramızda biraz işin dedikodusunu yaptık, sonra 'sakin' moduna geçtik. Ancak, o esnada anladım ki sadece elektrik parasını ödeyip borcu sıfırlamak da yetmiyor, bir de o giden elektriklerin yeniden gelmesini de sağlamak gerekiyor. İşte ben en çok da onda takıldım. Şimdi işin yoksa bir tanıdık ara ki o elektriği açsınlar!
Doğrusu daha önce TEDAŞ, sonrasında EDAŞ olarak hizmet veren bu kurumda bir de ne göreyim, tanıdığım kimse kalmamış. Telefon rehberimdeki TEDAŞ çalışanlarının çoğu ya emekli olmuş, ya da başka birimlere gönderilmiş. Allah rızası için elektriğimi açtıracak bir vatandaş aradım, bulamadım. Kesme bağlama parasını da geçtim vallahi. Oradaki görevliler bana, elektriklerin açılması için ilgili birimin sırasını beklemem gerektiğini, adam bile araya koysam, bunu halledemeyeceğimi söylediler. Anladım ki anında elektriği kesen bu kurum, elektriği şansa açıyor. Yani şanslıysam hemen açacaklar. Kaldı ki borcu yüzünden kesilen elektriklerin bu borcu ödenmesi halinde yeniden gelmesi, tamamen kader kısmet işi!
Nihayetinde akşam 20.00 sıralaraında biraz benim, biraz da eşimin, daha önce bize verilen Kesme Bağlama Ekibinin telefonuna yaptığımız atarlı görüşmeler neticesinde elektriğimiz yeniden geldi. Şansımız varmış ki o satte de geldi. Ya ertesi güne veya bir sonraki güne sarkaydı?
Bu ARAS'ın elektrik borcu konusundaki katı tutumu sonrasında bugün ben, gelen faturayı anında ödedim evin bir daha elektriğinin kesilmesine engel oldum. Şu an ben bu yazıyı yazarken belki de evde çocuklar elektriğin gidebileceğini düşünüp korkuyorlardır. Oysa içleri rahat etsin. Bu ayki faturayı aynı gün ödedim, onları o dertten kurtardım. Ben artık suyu, doğalgazı falan aksatırım ama elektriği asla! Ama o elektiğe bakan ARAS'a da hiç sempati ile daha bakamam. Benim gibi binlerce kişiye az bir süre sarkan elektrik borcu yüzünden merhamet etmeden elektriği kesen bu kurum, benim hep mecburen muhatap olmak zorunda kaldığım bir kurum olarak kalacaktır. Hele de Mumcu'daki Tahsilat Bürosu'ndaki numara almak için bulundurulan o makinenin arızalı olduğunu da gördükçe, onlara kanımın kaynaması mümkün değil. Ve ben bir vatandaş olarak kurumların özelleştirilirken işin vatandaş ayağına bakılması gerektiğine de bir kere daha kanaat getirdim. Hassas bir iş bu özelleştirme işi, vesselam. SOMA hadisesi de öyle değil mi?
Geçen gün bir arkadaşın işyerinde karşılaştığım ESKİ Genel Müdürü Remzi Ertek'e, Su faturası merkezindeki tıkır tıkır işleyen sitemleri için bir vatandaş olarak teşekkür ettim, onun nezdinde tüm ESKİ çalışanlarını tebrik ettim. Ama ARAS desen, ı-ıhh! Aras akıyor, göz bakıyor, katı tutumları sebebiyle sadece kınarım!
---
FACEBOOK YORUMLAR