Koca Emir Timur Semerkant’tan her ayrıldığında bir kısım kimseler anarşi yaratıyor; tedhiş hareketlerinde bulunuyorlardı.
O da buraya gelip olanları duyunca, buna çanak tuttuğuna inandıklarını asıyor, kesiyordu… Her defasında tekrar eden bu durum hem son bulmuyor hem de halkı küstürüyordu…
“Sonunda bu fesatçı ve sahtekarların yaptıkları Timur’un canına yetti ve onları bir şekilde tuzağa düşürüp köklerini kazımaya karar verdi.
Bir şölen tertipleyip büyük küçük herkesi davet etti. Herkesi mesleklerine göre gruplara ayırdı. Fitnecileri ise. Reisleriyle birlikte ayrı bir yere koydu.
Sonra onlara, vaktiyle Keykubat oğlu Anuşirvan’ın yaptığı gibi yaptı. Bir kenara da silahlı muhafızlar yerleştirdi ve onlara gönderdiği herkesin kellesini uçurmalarını tembihledi.
Birinin oraya gönderilmesi öldürülmesi gerektiğinin işaretiydi.
Sonra grupların reislerini çağırarak kendi eliyle şarap ikram etti ve en değerli hil’atler giydirdikten sonra adamlarını yerleştirdiği tarafa geçmesini emretti.
Adam o tarafa varınca hem üzerindeki hil’ati çıkarıyorlardı hem de teninden ruhunu.
Yani kellesini vücudundan ayırıyorlardı.
Bu iş son kişinin kellesi alınıncaya kadar bu şekilde devam etti.
Böylece fitnecilerin kökü kazınmış, soyları kurutulmuş oldu.
Ülke de refah ve huzura kavuştu. Bir daha da memlekette bu tür hadiseler olmadı.”(1)
Buna benzer sayısız olayların yazıldığı tarih kitaplarında mevcuttur. Tarihi tekerrür diye tarif edenlerin tavsiyesi tarihten ders almamız değil midir. İbret alana fazla söze ne hacet..
Bugün Rusların Çahar Dudayev vs , İsrailin Filistinli çeşitli liderlere uyguladığı taktikleri bizim uygulamamız gerçekten çok zor mudur dersiniz…
(1)İbni Arabşah, Acaibül Makdûr, çeviren Ahsen BATUR, İstanbul 2012,s.56
FACEBOOK YORUMLAR